Fascynacja gwiazdami nie jest nową cechą naszego gatunku. Od dawna patrzymy w bezchmurne niebo i podziwiamy planety naszego układu słonecznego i gwiazdy oddalone takimi odległościami, że równie dobrze mogły by już nie istnieć, a my się o tym przekonamy dopiero w przyszłości. W dawnych czasach niektóre kultury utożsamiały te świecące punkty z mitologicznymi bogami, później już wiedzieliśmy więcej, co nie powstrzymała nas przed wykrzykiwaniem o końcu świata ilekroć zaćmienie Słońca zakłóciło normalny tryb dnia. Najnowsze zdobycze technologii pozwoliły nam spojrzeć głębiej w kosmos i snuć nowe teorie dotyczące początku świata. Nikogo zatem nie powinno dziwić, że powstała dziedzina fotografii, w której nawet amatorzy mogą wykorzystywać łatwo dostępny sprzęt do śledzenia ruchu ciał niebieskich.
Głównym celem każdego miłośnika astrofotografia to obserwacja i uwiecznianie obiektów znajdujących się poza granicą naszej atmosfery. Mogą to być planety, księżyce, gwiazdy, mgławice, konstelacje, galaktyki i wiele innych. Może się wydawać, że do takiego zadania będzie potrzebny bardzo kosztowny sprzęt i owszem ludzie zajmujący się tą dziedziną fotografii od dłuższego czasu przeznaczają spore sumy na teleskopy, soczewki i inne mechanizmy, ale nie trzeba zaczynać od najwyższej półki. Tak naprawdę do podziwiania gwiazd wystarczy lornetka. Jej głównym założenie polegało na obserwacje oddalonych obiektów za dni, ale gwiazdy z natury są jasne i świecą na ciemny tle więc jakikolwiek mechanizmy poprawiający widzenie na większe odległości pomoże lepiej obserwować nocne niebo. Jeżeli zastanawialiście się dlaczego profesjonalne zdjęcia są kolorowe, a nasze oko nie widzi tego podczas obserwacji, to już spieszę z wyjaśnieniami. Wynika to z czasu jakie nasze oczy potrzebują do pobrania informacji o obrazi i przeanalizowaniu go. Nasze zmysły są dobre ale posiadają pewne ograniczenia. Te niedoskonałości możemy wyeliminować na odbitkach, o ile odpowiednio się przygotujemy. Zacznijmy od ostrości obrazu, atmosfera nie ułatwia nam obserwacji. Powietrze drgając wywołuje efekt rozmycia i zaburzenia, co trzeba skorygować. Najlepiej to zrobić dokonując długiego naświetlania pewnego punktu na niebie, ale pojawia się kolejny problem. Nasza planeta nie stoi w miejscu, kręci się nie tylko w około Słońca ale również własnej osi. Co sprawia, że wydaje nam się jakby gwiazdy przesuwały się na niebie. Ten problem można rozwiązać na kilka sposobów z czego najprostszym jest zastosowanie odpowiedniego statywu, który ma wmontowane silniki korygujące położenie maszyny rejestrującej obraz. Ważne jest żeby silniki były odpowiednio skalibrowane tak, aby ich tempo podążania za obiektem nie było ani za wolne, ani za szybkie. Teraz przejdźmy do obróbki. Stosując długie naświetlanie uzyskamy zdjęcie z zapisaną dużą ilością informacji na temat wybranego obiektu. Dzięki nim możemy oczywiście poprawić ostrość ale również wyodrębnić promieniowanie świetlne o konkretnych częstotliwościach, co może umożliwia wyodrębnienie kolorów jakimi dany obiekt świeci najmocniej. Jakość naszych zdjęć będzie zależeć od kilku czynników takich jak sprzęt, doświadczenie i warunki atmosferyczne. Odpowiednie mechanizmy i urządzenia do rejestrowania obrazu specjalistycznie do tego przeznaczone będą dawały lepszy efekt niż zwyczajny cyfrowy kompakt. Doświadczenie i idąca za nim wiedza pozwoli wyciągnąć z wielogodzinnej sesji ile się da i może zaważyć na tym czy zdjęcia będą udane. Warunki atmosferyczne dyktują czy w ogóle mamy się za co zabierać. Jeżeli niebo jest przykryte gęstą zasłoną to nie ma za co się zabierać.
Astrofotografia to dosyć specyficzna dziedzina fotografii, ale mimo to cieszy się dużą popularnością w niektórych kręgach jeżeli zastanawiacie się nad takim hobby wystarczy zadać nurtujące was pytania na dedykowanych forach i zacząć próbować swoich sił małymi krokami, aby nie przerazić się ogromem zagadnień technicznych i równaniami matematycznymi używanymi przez ekspertów. Czy http://digital24.pl/aparaty-cyfrowe/aparaty cyfrowe kiedyś będą równie czułe?