Pracując przez kilka lat w jednej firmie z czasem może przyjść moment wypalenia zawodowego. Odczuwalny będzie wtedy dogłębny spadek motywacji pracowników, co w znaczny sposób wpłynie na jakość wykonywanych obowiązków.
Wypalenie zawodowe jest sprawą powszechną. Brak możliwości rozwoju czy stałe wykonywanie schematycznych obowiązków może sprawić, że pracownicy wpadną w rutynę i stracą motywację do działania. Ich efektywność w pracy znacznie spadnie, co przełoży się na jakość wykonywanych zadań.
Jak rozpoznać symptomy wypalenia?
Jeżeli pracownik czuje narastające zmęczenie, a weekendowy czas regeneracji i odpoczynku przestaje wystarczać to pierwsza oznaka zbliżającego się wypalenia zawodowego. Kolejnym symptomem może być brak chęci zaangażowania w sprawy pracownicze i powolnie wycofywanie się z firmowej codzienności. Wypalenie może nastąpić jeżeli pracownik przez kilka lat wykonuje cały czas te same obowiązki i nie ma możliwości rozwoju w przedsiębiorstwie. Kolejną sprawą może być mała decyzyjność w pracy. W sytuacji kiedy pracownik musi każdą błahostkę omawiać z przełożonym jego zaangażowanie w wykonywane obowiązki znacznie spadnie. Zadaniem pracodawcy jest zauważyć symptomy wypalenia zawodowego, aby móc im przeciwdziałać.
Co w takiej sytuacji powinna zrobić kadra zarządzająca? Jak radzić sobie z wypaleniem zawodowym?
Przede wszystkim warto zastanowić się nad przyczynami tego zjawiska. Niezwykle ważne jest spotkanie z przełożonym i rozmowa. Przełożony może zaproponować pracownikowi dłuższy urlop, zmianę zakresu obowiązków czy też zwiększenie zakresu odpowiedzialności. Przede wszystkim pracownik powinien unikać stresu, a więc po pracy powinien maksymalnie się relaksować. Będąc pracownikiem w chwili wypalenia warto zrezygnować z nadgodzin na rzecz spędzenia czasu odpoczywając.
Przeżywając wypalenie zawodowe warto zastanowić się nad przyczynami takiego stanu rzeczy. Jeżeli nie lubimy miejsca, do którego idziemy to już na samym początku pojawia się problem, z którym ciężko walczyć. Należy pamiętać, że w życiu najważniejsza nie jest praca, ale możliwości rozwoju i stopień samospełnienia.