Metoda Callana jest stosunkowo młoda i dotyczy tak naprawdę tylko nauki języka angielskiego. Robin Callan opracował ją w 1959 r., a rok później otworzył swoją pierwszą szkołę i zaczął wcielać teorię w życie. Napisał również podręcznik, w którym podzielił swoją metodę na 12 etapów. Do dnia dzisiejszego szkoły językowe oraz nauczyciele z całego świata nauczają na jego podstawie. W 2008 roku powstała nowa wersja metody Callana zwana TEO (Teach-Each-Other), skierowana głównie do uczniów. Podręcznik ten jest dostępny do pobrania w sieci, dzięki czemu każdy może za jego pomocą uczyć się języka angielskiego samodzielnie.
Zwykle najtrudniejszym aspektem nauki języka obcego jest mówienie. Dlatego też metoda Callana działa na zasadzie: pytanie-błyskawiczna odpowiedź. Uczeń musi szybko i bez zastanowienia udzielać odpowiedzi. Nauczyciel z kolei musi ściśle trzymać się programu nauczania poprzez bombardowanie słuchaczy pytaniami. Taki system powoduje, że słuchacze są w pełni skupieni i wykorzystują efektywnie cały czas przeznaczony na naukę języka.
Nie ma tu miejsca na swobodną konwersację. Metoda ta skupia się na użytkowaniu języka w mowie. Najistotniejszą rolę odgrywa tu tempo w jakim zadawane są pytania i udzielane odpowiedzi. W ten sposób studenci zmuszani są do mówienia. Ma to na celu pokonanie lęku przed wypowiadaniem się. Co więcej dzięki takiemu systemowi uczniowie zyskują pewność siebie w prowadzonych konwersacjach, a z kolei błyskawiczne konwersacje uczą myślenia w języku angielskim. Słuchacze wyzbywają się więc nawyku tłumaczenia zdania w głowie na język ojczysty, co zwykle pochłania masę czasu. Dzięki temu konwersacje stają się bardziej naturalne.
Nauczyciele wykorzystujący metodę nauczania Callana mówią do studentów z prędkością ok. 240 słów na minutę. Całe zajęcia są poświęcone na konwersacje. Podczas lekcji rozmowa przebiega ze średnią prędkością ok. 210 słów na minutę (ok.12 600 słów na godzinę). Jest to niezwykle dużo biorąc pod uwagę fakt, że w innych metodach ilość słów wykorzystanych podczas godziny rozmowy to 3 000. Cały proces nauczania opiera się o zadawanie co zajęcia tych samych pytań aż do momentu, kiedy słuchacze będą je w pełni rozumieli i odpowiadali na nie przy największej możliwej prędkości, która możliwa jest do osiągnięcia zazwyczaj po ok. czterech czy pięciu powtórkach.
Głównym celem metody Callana jest skrócenie czasu nauczania języka angielskiego. Zgodnie z badaniami Uniwersytetu Cambridge przeciętny student potrzebuje czterech lat akademickich, czyli ok. 350 godzin nauki, aby nauczyć się języka na poziomie Cambridge Preliminary English Test A. Metoda Callana pozwala na osiągnięcie tego poziomu już po ok. 80 godzinach nauki czyli jednym roku akademickim, co znaczyłoby że czas nauczania języka angielskiego jest czterokrotnie krótszy. Celem tej metody jest więc aby uczący się był w stanie rozumieć w tempie 180 słów na minutę. Angliści porównują tę metodę nauczania do sposobu w jaki języka ojczystego uczą się dzieci, czyli słuchając i automatycznie powtarzając, przy okazji jakoś ucząc się gramatyki bez wgłębiania się w jej zasady. Należy jednak pamiętać że metoda Callana świetnie zdaje egzamin do momentu osiągnięcia poziomu średnio-zaawansowanego w języku angielskim. Dalsza edukacja bowiem wymaga znajomości wielu zasad i zagłębienia się w gramatykę języka.