Krótki artykulik na temat tworzenia metodologicznego tekstu w pracy naukowej ...
Tekst naukowy musi charakteryzować się rzetelną podbudową źródłową. Przestrzeganie zasady źródłowości powinno być dla autora każdego tekstu zasadą sine qua non, bowiem tylko źródło zdobytych wiadomości jest warunkiem uzyskania tekstu rzetelnego i wiarygodnego. Dotyczy to w szczególności prac, w których wykorzystujemy (przywołujemy) wiedzę znaną w literaturze, w tym także w źródłach drukowanych. Szczegółowo opisujemy stosowanie tej zasady w rozdziale trzecim, dotyczącym między innymi zasad stosowania przypisów do tekstu i bibliografii (zestawienia źródeł i literatury). Autor tekstu naukowego od początku jego tworzenia powinien przyjąć sobie za cel, iż jego dzieło wolne będzie od zniekształceń i przeinaczeń. Każda praca, w tym także tekst naukowy, winien wiernie odzwierciedlać opisywaną rzeczywistość. W tym momencie wchodzimy niejako w sferę etyki i moralności. Stąd też należy w tym miejscu przywołać łacińską maksymę: semper veritas (zawsze prawda). Niejednokrotnie autor tekstu będzie musiał pewne fakty weryfikować, a do uzyskiwanych wiadomości podchodzić z nieustannym krytycyzmem.
Kolejna zasada tekstu naukowego opierać się winna na mocnym uzasadnieniu stawianych tez i wygłaszanych opinii. Zdarzyć się może, że w tekście pojawią się tezy hipotetyczne i wówczas należy to wyraźnie zaznaczyć, tak aby czytelnik nie odczytał tego jako fakt uzasadniony i sprawdzony.
Zasada ścisłości tekstu naukowego dotyczy wszystkich rodzajów prac i dyscyplin wiedzy. Oczywiście, iż większą rolę należy przypisać tekstom z dziedziny nauk ścisłych, co nie oznacza, iż np. nauki humanistyczne tej zasady mogą być pozbawione. Nade wszystko chodzi tu o ścisłość języka, co, oczywiście, jest rzeczą dość trudną. Jednoznaczność myśli winna sprawiać, że język potoczny należy uznać w pracach naukowych za zupełnie nieprzydatny. Jego stosowania autorzy prac naukowych winni wystrzegać się w sposób zasadniczy. Przy sposobności warto zauważyć, że najwięcej kłopotów sprawia posługiwanie się jasnością sformułowań w fachowych hasłach danej dyscypliny wiedzy. Tutaj ograniczonym stanie się np. stosowanie synonimów. Dla przestrzegania tej zasady należy
wystrzegać się zbytecznego zastępowania polskich wyrażeń zwrotami lub wyrazami obcojęzycznymi. Czyni to wielu autorów prac naukowych w imię dość dyskusyjnej zasady „unaukowienia” tekstów. Jeśli już stosujemy obce wyrażenia, trzeba w nawiasach podawać ich tłumaczenia na język polski. Niezwykle ważną wydaje się także zasada jasności i prostoty. Praca naukowa, wbrew obiegowym opiniom, powinna być napisana językiem jasnym i prostym. Kto uważa, że jej
naukowość można podnieść lub poprawić poprzez niezrozumiały dla czytelnika język, ten nie chce być zrozumiałym, a jego praca czytana. Praca naukowa jest dobra, jeśli jest łatwa w czytaniu i jeszcze łatwiejsza w rozumieniu.
Z jasnością i prostotą tekstu trzeba wiązać ostatnią z wymienionych tu zasad, a mianowicie zasadę oszczędności słowa. Dotyczy ona wymogu unikania sztucznego rozciągania tekstu, planowanych dłużyzn i przez to niejednokrotnie zbytecznych powtórzeń. Można nawet w tym miejscu zaryzykować twierdzenie, iż dobry tekst, to tekst krótki, ale jasny i myślowo przejrzysty. Stąd też dyplomanci, którzy mają trudności w prawidłowym formułowaniu myśli, powinni pisać zdania proste i krótkie.
Szukasz pomoc w pracy zobacz www.doktoraty.com.pl
