Przed rozpoczęciem terapii manualnej lub jakikolwiek rodzaju terapii fizycznej, lekarz zwykle wykonuje pełną ocenę ukrwienia i nerwów, a także kości i ocenę mięśni, w celu stwierdzenia, czy istnieje zwiększone ryzyko powikłania po stosowaniu techniki manualnej manipulacji.
W zależności od wyników tej oceny można wykonywać część lub lub całość jednej z następujących rodzajów terapii manualnej:
Mobilizacja tkanek miękkich
Ważne jest, aby uznać rolę mięśni i ich zamocowania wokół stawów. Napięcie mięśni często może spadać po terapii manualnej, ale wiele razy skurcz będzie nadal obecny. Celem mobilizacji tkanek miękkich (STM) jest zerwanie nieelastycznej lub włóknistej tkanki mięśniowej takich jak blizny po kontuzji pleców, poruszanie płynów tkankowych i zrelaksowanie napięcia mięśni. Procedura ta jest powszechnie stosowana do otaczających mięsni kręgosłupa i polega na rytmicznym nacisku i głębokich rozciąganiach. Terapeuta może zlokalizować obszar największego ograniczenia tkanek poprzez ocenę warstwa po warstwie. Po zidentyfikowaniu, ograniczenia te mogą zostać uruchomione przez różnego rodzaju techniki. Techniki te często wymagają umieszczenia siły rozciągania na ciasnym obszarze, próbując przywrócić normalną strukturę tkanki i zmniejszyć związany z nimi ból.
Przeciwko bólowi
Technika ta skupia się na korygowaniu nieprawidłowych odruchów nerwowo-mięśniowych, które powodują strukturalne podstawy problemów bólowych. Terapeuta znajdzie dla pacjenta pozycję największego komfortu prosząc pacjenta by określił w jakim punkcie czułość maleje. Pacjent jest utrzymywany w tej pozycji komfortu przez około 90 sekund, w czasie których bezobjawowy szczep mięśni jest indukowany poprzez łagodne rozciąganie, a następnie powoli wyprowadza się z tej pozycji, co pozwala organizmowi przywrócić swoje mięśnie do normalnego poziomu napięcia. To normalne napięcie mięśni prowadzi do uzdrowienia. Ta technika jest delikatna i może być użyteczne dla pleców, które są zbyt mocne lub zbyt słabe, aby traktować je innymi zabiegami.
Wspólna mobilizacja
Pacjenci często są zdiagnozowani z naciągniętym mięśniem w plecach i są pouczani, aby leczyć to przy pomocy lodu i masażu.. Choć techniki te wyzwalają dobre samopoczucie, ból często powraca, ponieważ skurcz mięśni jest odpowiedzią na ograniczony staw. Wspólna mobilizacja wymaga rozluźnienia ograniczonego stawu i zwiększając zakres ruchu, zapewnia powolną prędkość oraz zwiększenie amplitudy (czyli odległości ruchu) ruchu bezpośrednio do bariery stawu, przenosząc rzeczywiste powierzchnie kości na siebie. Te mobilizacje powinny być bezbolesne (chyba, że terapeuta zbliża się do bariery zbyt agresywnie).
Techniki energetyczne mięśni
Techniki energetyczne mięśni MET'S) są przeznaczone do zmobilizowania zastałych stawów i wydłużenia skróconych mięśni. Procedura ta jest definiowana jako wykorzystywanie dobrowolnego skurczu mięśni pacjenta w stosunku do wyraźnie kontrolowanego. Po 3-5 drugim skurczu, operator rozrusza staw do nowej bariery w której pacjent ponownie wykonuje skurcze mięśni. Może to być powtarzane dwa lub więcej razy. Technika ta jest uważana jako aktywna procedura w przeciwieństwie do biernych, gdzie operator wykonuje całą pracę (takich jak wspólne mobilizacje). Techniki energetyczne mięśni są na ogół dobrze tolerowane przez pacjent.