Objawy i leczenie refluksu Refluks to potoczna nazwa choroby refluksowej przełyku. Jest to dość powszechnie występująca przypadłość, na szczęście cechuje się objawami, pozwalającymi szybko ją rozpoznać a w następnej kolejności wyleczyć. Trzeba jedynie poznać jej objawy i przyczyny, by leczenie refluksu przebiegało skutecznie. Nazwę refulksowa choroba przełyku zyskała dzięki temu, że najczęśćiej dotyczy ona zaburzeń powiązanych z przełykiem. Najpowszechniejszym z występujących objawów jest zgaga. Odczuwa ją niemal 90 procent ludzi z tą przypadłością, więc jest to dość charakterystyczny objaw, ale nie odosobniony. Dodatkowo towarzyszy temu poczucie dyskomfortu,niekiedy nawet i bólu. W trakcie jedzenia lub podczas snu może pojawić się pieczenie lub palący ból w obszarze klatki piersiowej, za mostkiem. Jest to zwykle wynik częstego odbijania i cofania się treści pokarmowej do gardła, co wywołuje właśnie pieczenie i ból w piersi, niejednokrotnie na całym nadbrzuszu. W dalszym ciągu mogą one powodować problemy z przełykaniem, gdyż może wywoływać to ból. Bywa, że dochodzi do naruszenia krtani i gardła przez cofającą się treść żołądkową. Objawia się to chrypką, zapalaniem krtani, suchym zapaleniem gardła i uczuciem zatkanego gardła. Przyczynami refluksu są zakłócenia w pracy mięśni układu pokarmowego. Ściślej, z powodu nieprawidłowej pracy mięśni zamykających przejście pomiędzy przełykiem a żołądkiem. Mięśnie te otwierają się, by pokarm miał możliwość przejść do żołądka a następnie się zamykają, by treści pokarmowe nie cofały się do przełyku. Refluks powoduje, że mięśnie te nie domykają się tak jak powinny, przez co może dochodzić do cofnięcia się pokarmów i kwasu, powodujących zgagę i podrażnienie ścianek przełyku. Może dochodzić do uniemożliwienia opróżnienia żołądka, gdy treści żołądkowe nie są transportowane do jelit. Jeżeli odczujemy jakikolwiek z wyżej wymienionych objawów należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Leczeniem tej choroby powinien zająć się lekarz endokrynolog. Zaleci on głównie leczenie farmakologiczne. Przede wszystkim środki ograniczające produkowanie kwasów solnych oraz wytwarzające ochronną błonę śluzową. Używane są także uzupełniające terapie ziołowe. W następnej kolejności trzeba zadbać o prawidłową dietę, zawierającą zdrowe, nieprzetworzone składniki, lekkostrawne potrawy, nie zawierające tłuszczów, ostrych przypraw i konserwantów.