Sztuki walki zapisane są w systemach i tradycjach w praktykach bojowych. Są one praktykowane z wielu powodów. Samoobrony, konkurencji, dla zdrowia fizycznego, kondycji, a także zdrowia psychicznego, fizycznego i rozwoju duchowego. Termin sztuka walki stał się mocno związany ze sztukami walki wschodniej Azji, jednak pierwotnie był stosowany w odniesieniu do systemów bojowych w Europie już w 1550r. Angielski podręcznik szermierki z 1639 roku użył w odniesienia do konkretnie "nauki i sztuki" w walce mieczem. Termin ten jest ostatecznie pochodzi z łaciny i oznacza "sztukę Mars", gdzie Mars jest rzymskim bogiem wojny. Niektóre sztuki walki uważane są za "tradycyjne" i są związane z pochodzeniem etnicznym, kulturowym czy religijnym, w momencie gdy inne są systemami opracowanymi zarówno przez założycieli lub stowarzyszenia. Dużo osób zainteresowanych jest tematem wschodnich sztuk walki. Opierając się na badaniach z dziedziny psychologii, czynne uprawianie różnych form walki, obniża poziom agresywności. Szkoła walki daje większą świadomość własnych umiejętności. Ponadto zyskujemy większy respekt dla innych, przede wszystkim dla osoby nas trenującej, odgrywającej zazwyczaj rolę przewodnika. Sztuki walki to nie tylko atakowanie, ale cała otoczka, jaka się na to składa. Dyscyplina, to wszystko czego możemy się nauczyć praktykując walki wschodu. Powstaje bardzo dużo szkół sztuk walki. Ważne jest, aby zdecydować się na taką szkołę, która za cel obiera sobie nauczenie nas nie tylko jak atakować i bronić się, ale również, by troszczyła się o nasz rozwój w kierunku duchowym i psychicznym. Dzięki temu nauczymy się jak nie dopuścić do wybuchów agresji i nie dać się sprowokować. Jednocześnie zmniejszy się nasz poziom stresu w organizmie , który powodowany jest strachem, a nasza wydajność automatycznie podwyższy się.