Sztuki walki są skodyfikowane w systemach i tradycjach w bojowych praktykach. Praktykuje się je z wielu powodów. Samoobrony, konkurencji, dla zdrowia fizycznego, kondycji, a także zdrowia psychicznego, fizycznego i rozwoju duchowego. Termin sztuka walki stał się silnie związany ze sztukami walk wschodnich Azji, jednak pierwotnie był używany w odniesieniu do systemów bojowych w Europie już w 1550r. Angielski podręcznik szermierki z 1639 roku użył w odniesienia do konkretnie "nauki i sztuki" w walce mieczem. Słowo to finalnie pochodzi z łaciny i oznacza "sztukę Mars", gdzie Mars jest rzymskim bogiem wojny. Niektóre sztuki walki są uważane za "tradycyjne" i są związane z pochodzeniem kulturowym, etnicznym czy religijnym, w momencie gdy inne są systemami opracowanymi zarówno przez założycieli oraz stowarzyszenia. Wielu ludzi jest zainteresowanych tematem wschodnich sztuk walki. Bazując na badaniach z obszarów psychologii, aktywne uprawianie różnych form walki, zmniejsza poziom agresywności. Szkoła walki daje większą świadomość posiadanym umiejętności. Dodatkowo zyskujemy większy respekt dla innych, przede wszystkim dla trenera, odgrywającej często rolę przewodnika. Sztuki walki to nie tylko bitwa, ale cała otoczka, jaka się na to składa. Dyscyplina, to wszystko czego możemy się nauczyć trenując walki wschodu. Obecnie istnieje bardzo dużo szkół sztuk walki. Istotne jest, aby zdecydować się na taką szkołę, która za cel obiera sobie nauczenie nas nie tylko jak atakować i bronić się, ale także, aby troszczyła się o nasz rozwój w kierunku duchowym i psychicznym. Dzięki temu nauczymy się jak kontrolować wybuchy agresji i nie dać się sprowokować. Jednocześnie zmniejszy się nasz poziom stresu w organizmie wywołany strachem, zaś nasza wydajność momentalnie zwiększy się.